Nycci Nellis یک روزنامه‌نگار با سابقه غذا و شراب محلی در کنزینگتون است. او در یک خانواده یهودی در نیوجرسی بزرگ شد و سال‌ها روی یک برنامه رادیویی غذا به نام «Foodie and the Beast» کار کرده است، همراه با مشارکت گسترده رسانه‌ها در رسانه‌های مختلف.
نلیس همچنین اخیراً با موزه یهودی پایتخت کار کرده است و یک ماه در موزه اقامت خواهد داشت، به عنوان مهمان سخنرانی می‌کند، رویدادهایی را در اغذیه‌فروشی‌های یهودی برگزار می‌کند و موارد دیگر را در حین کاوش در دنیای یهودی و غذا.
می توانید در مورد سوابق و تربیت یهودی خود به من بگویید؟
من در نیوجرسی، نه چندان دور از شهر نیویورک بزرگ شدم. پدر و مادرم هر دو یهودی بودند و من در خانواده ای یهودی بزرگ شدم. پدر و مادر مادرم مذهبی بودند. آنها مراقب بودند و من با سنت های زیادی از خانواده مادرم بزرگ شدم. میزهای بزرگ عید فصح، جشن‌های بزرگ تعطیلات یهودی، تعطیلات عالی – آنها معاملات بزرگی در خانواده ما بودند. همچنین، بهترین دوست من که بزرگ شد، خانواده اش هر جمعه شب میزبان شام بزرگ شبات بودند. بنابراین، بسیاری از بیرونی وجود داشت [Jewish] تاثیر می گذارد. تجربه من از دین به اندازه‌ای که مبتنی بر غذا و سنت بود، مبتنی بر دین نبود. همه چیز برای من با دین دور میز اتفاق افتاد. چه کمک به مادربزرگم در درست کردن روگلاچ یا کمک به مادر صمیمی‌ترم برای درست کردن چاله‌اش باشد، و حتی امروز که عید فصح تازه اتفاق می‌افتد، در کنار خانواده‌ام، حدود 35 نفر دور میز هستیم. … فکر کردن به آن کمی اشک من را در می آورد، اما در زندگی من مهم است.
چگونه به منطقه دی سی رسیدید و زندگی یهودیان اینجا را درگیر کردید؟
بعد از کالج به دی سی رفتم. و با شوهرم که در آن منطقه متولد و بزرگ شده بود ازدواج کردم. او همچنین یهودی است و من می توانم به شما بگویم تاثیرگذارترین [Jewish] رابطه اینجا با JCC در راکویل بود. … من با همه این افراد شگفت انگیز آشنا شدم، و سه پسر بزرگترم همگی در آنجا مشاور اردوگاه شدند و هر دو بچه کوچکتر آن را پشت سر گذاشتند. [the JCC preschool]و بخش بسیار تاثیرگذاری در زندگی همه بود.
فعالیت رسانه ای شما در منطقه دی سی چگونه آغاز شد؟
وقتی دخترم به دنیا آمد، درست قبل از اینکه او را به دنیا بیاورم، از خانه‌ام برای رستوران‌های منطقه آشپزی می‌کردم، و در مورد همه این رویدادهای شگفت‌انگیز که در اطراف منطقه DC می‌چرخید، باخبر می‌شدم. کلاس های آشپزی با سرآشپزها و شام شراب و همه این چیزها. و در آن زمان، اگر هر چهارشنبه در بخش غذای واشنگتن پست نبود، یا در واشنگتن، که ماهنامه بود، آن را در هیچ کجا پیدا نمی کردید. و این مرا دیوانه کرد زیرا همیشه دربانی برای دوستانم در مورد اتفاقات، اتفاقات و غیره بودم. بنابراین، تصمیم گرفتم یک وب سایت ایجاد کنم. … من متوجه نشدم که دارم یک تلاش روزنامه نگاری را شروع می کنم. فقط فکر می کردم اطلاعاتی را که می خواهم به مردم می دهم. من می خواستم در مورد رویدادها بدانم. می خواستم در مورد رستوران ها بدانم. می‌خواستم بدانم در جامعه غذایی چه اتفاقی می‌افتد، و احساس نمی‌کردم که چنین اطلاعاتی را دریافت کنم. [Eventually] از من خواسته شد که برای انتشارات دیگر شروع به نوشتن کنم که عالی بود. خیلی زود از من خواسته شد که تلویزیون زیادی انجام دهم که بسیار عالی بود. همچنین از من خواسته شد که برای WTOP رادیو کار کنم. همه این چیزها در همان زمان نفوذ کردند، که به من اجازه داد پایه‌ای بسازم.
چگونه با موزه یهودی پایتخت ارتباط برقرار کردید؟
هنگامی که آنها در حالت جمع آوری کمک مالی بودند، با من در مورد آنچه که در آنجا انجام می دادند و اینکه چگونه به خوبی افراد یهودی تبار را که یهودیت می کنند یا خود را یهودی در منطقه DC می دانند برجسته می کردند، تماس گرفتند. و داشتن موزه ای که از جامعه یهودیان در منطقه دی سی تجلیل می کند که صدها سال است اینجا بوده است، و آنچه آنها در اینجا ساخته اند و پایه هایی که برای سایر مردم، سایر خانواده های یهودی و سایر یهودیان برای زندگی در اینجا گذاشته اند، ارزش دانستن دارد … بنابراین، هنگامی که برای اولین بار در مورد آن با من تماس گرفتند، از من خواستند که در آن شرکت کنم، و قبل از افتتاح موزه یک جشنواره غذای شگفت انگیز برگزار کردند. و من کاملاً اینطور بودم. … افرادی که موزه را اداره می کنند و بخشی از بخش های مختلف موزه هستند، بسیار جدی هستند و از کاری که انجام می دهند بسیار هیجان زده هستند، و واقعاً درک می کنند که موزه نه تنها داستانی را روایت می کند، بلکه یک رشد مداوم است. به اشتراک گذاشتن داستان ها و با افزایش سن تبدیل به این مرکز اجتماعی برای یهودیان و غیریهودیان خواهد شد. و من فکر می کنم که این بسیار مهم است. برای من این هدیه خدایان است که بتوانم یک ماه نمایشم را در آنجا اجرا کنم.
سابقه شما چه تاثیری بر زندگی امروز شما داشته است؟
تربیت من، آنها [my family] اساساً به من گفت که می توانم هر کاری که می خواهم انجام دهم و نمی دانستم چگونه وارد این دنیا شوم [of food]. بنابراین، من آن را ایجاد کردم. آرنجم را خم کردم و گفتم جا باز کن، در حالی که چند کفش پاشنه بلند پوشیده بودم، اضافه کنم. و سپس انجام دادم.
[email protected]