هنگامی که جیمیل 20 سال پیش هفته آینده با یک بیانیه مطبوعاتی احمقانه راه اندازی شد، بسیاری تصور کردند که این یک فریب است. این سرویس وعده ذخیره سازی عظیم 1 گیگابایتی را داده بود، مقداری بیش از حد در عصر صندوق های ورودی 15 مگابایتی. در زمانی که بسیاری از صندوق‌های ورودی پولی داشتند، ادعا می‌کرد که کاملاً رایگان است. و سپس تاریخ وجود داشت: این سرویس در روز اول آوریل اعلام شد و نوعی شوخی را به تصویر می کشد.
اما به زودی، دعوت‌نامه‌ها به نسخه بتای بسیار واقعی Gmail شروع به انتشار کردند – و این دعوت‌نامه‌ها برای یک نوع خاص از طرفداران فناوری آشنا شد. در دبیرستان بداخلاق من، داشتن یکی سریع‌ترین بلیط شما برای رفتن به میز بچه‌ها بود. یادم می آید سعی کردم یکی را برای خودم پیدا کنم. نمی‌دانستم واقعاً به جیمیل نیاز دارم یا نه، فقط این که همه همکلاسی‌هایم گفتند جیمیل زندگی من را برای همیشه تغییر خواهد داد.
نوجوانان بدنام هستند، اما جیمیل انقلابی در ایمیل ایجاد کرد. این باکس‌های ورودی ما چه توانایی‌هایی را دارند دوباره تصور کرد و به بخش مرکزی هویت آنلاین ما تبدیل شد. این سرویس اکنون حدود 1.2 میلیارد کاربر دارد – حدود 1/7 از جمعیت جهان – و این روزها، انجام هر کاری به صورت آنلاین یک ضرورت عملی است. اغلب به نظر می رسد که جیمیل همیشه اینجا بوده و خواهد بود.
اما 20 سال بعد، من کسی را نمی شناسم که برای باز کردن جیمیل تلاش کند. مدیریت صندوق ورودی شما اغلب یک کار طاقت فرسا است و سایر برنامه های پیام رسانی مانند Slack و WhatsApp بر نحوه برقراری ارتباط آنلاین ما تسلط دارند. چیزی که زمانی ابزاری برای تغییر بازی بود، گاهی اوقات به نظر می رسد که کنار گذاشته شده است. آیا تا 20 سال دیگر، جیمیل همچنان این مرکز در زندگی ما خواهد بود؟ یا این – و ایمیل – متعلق به گذشته خواهد بود؟
چیزی که بیشتر مردم در مورد راه اندازی جیمیل بیشتر به خاطر دارند، فضای ذخیره سازی رایگان است. آنچه گوگل به خاطر می آورد جستجو است.
ایلیا براون، معاون جیمیل گوگل، می‌گوید: «اگر به نوع پیشنهاد ارزشی فکر می‌کنید که جیمیل در ابتدای راه‌اندازی ما به روی میز آورده است، جستجوی سریع برق آسا بود. براون می گوید که مردم از مدیریت ایمیل خسته شده اند. هرزنامه همه جا بود و فضای ذخیره‌سازی صندوق ورودی کوچک بود. دائما مجبور بودید ایمیل ها را حذف کنید تا فضا برای ایمیل های جدید باز شود. محدودیت فضای ذخیره سازی عظیم جیمیل این مشکل را حل کرد.
اما راه حل جیمیل یک مشکل جدید را نیز ایجاد کرد: اکنون ایمیل های زیادی دارید. در اینجاست که قدرت جستجوی گوگل به وجود آمد. اگر هرگز ایمیل‌ها را حذف نمی‌کنید، جستجوی سریع و قابل اعتماد ضروری است.
اگر هرگز ایمیل ها را حذف نمی کنید، جستجوی سریع و قابل اعتماد ضروری است
گوگل فرمول جیمیل را به مرور زمان تغییر داده است. در سال 2008، گوگل تم هایی را معرفی کرد که صندوق ورودی جیمیل را بسیار عجیب تر از رقبا کرد. (من و روباه کوچک چای خور از آن زمان با هم رفیق هستیم.) اکنون 15 گیگابایت فضای ذخیره رایگان دریافت می کنید. جیمیل در اواسط دهه 2000 موبایل شد. و گوگل تغییرات کوچکتری مانند اضافه کردن اولویت‌های ایمیل، پاسخ‌های هوشمند، کارت‌های خلاصه و دکمه یک کلیک برای لغو اشتراک از آن خبرنامه ایجاد کرده است که مطمئناً به خاطر ندارید در آن ثبت‌نام کرده باشید.
حتی با وجود همه تغییرات، جیمیل تا حد زیادی یکسان است. (هر چند، من تضمین می کنم اگر به یک عکس قدیمی از جیمیل نگاه کنید، از مقدار آن متعجب خواهید شد. دارد تغییر کرده است.) این ممکن است به میزان کمی تغییرات بزرگ یا مخرب در سالهای میانی ایجاد شده باشد. در زمان راه اندازی، گوگل آزاد بود تا فرمول ایمیل را به دلخواه تغییر دهد. چند دهه بعد، شرکت باید مراقب باشد که این کار را نکند پرکاربردترین سرویس ایمیل در جهان را مختل کند.
“آنچه ما بسیار جدی می گیریم ساختن چیزهایی است که [Gmail users] ماریا فرناندز گواخاردو، مدیر ارشد و مدیر محصول Gmail می گوید. با محصولی مانند Gmail انتظارات زیادی برای قابلیت اطمینان وجود دارد. در حالی که گوگل مشتاق آزمایش است، این شرکت باید در ارائه هر گونه ویژگی جدید و توضیح چگونگی تاثیر آنها بر محصول دقت بیشتری به خرج دهد.
به همین دلیل است که گوگل در طول این سال ها تغییرات عمده کمی ایجاد کرده است. حتی زمانی که ارتباطات آنلاین با DM ها، چت های گروهی و ابزارهای پیام رسانی شرکتی تسریع شده است، بیشتر آن در اطراف یا خارج از Gmail اتفاق افتاده است. ایمیل هنوز جای خود را دارد، اما دیگر راه اصلی ارتباط ما نیست. من قبلاً جیمیل را در مرورگرم باز نگه می داشتم تا از طریق Gchat با دوستان و همکارانم صحبت کنم. اکنون، من در Slack زندگی می‌کنم که جیمیل را کنار گذاشته‌ام.
وقتی به اندازه کافی فضای ذخیره سازی داشته باشید که هرگز مجبور به حذف چیزی نباشید، می توانید بی نهایت رکوردی از زندگی خود نگه دارید. بسته‌ها، رسیدها، برنامه‌های سفرهای گذشته، پیام‌های عزیزان، عکس‌ها، قرار ملاقات‌ها، اسناد – فقط می‌توانید آنها را برچسب بزنید، بایگانی کنید و بعداً آنها را جستجو کنید.
بسیاری از اینها ریزه است، اما لحظات خاصی در درون آنها مخلوط شده است. ایمیل نحوه ارتباط من با پدر و مادرم بود که در 20 سالگی به خارج از کشور نقل مکان کردم. اکنون که آنها رفته اند، سپاسگزارم که سابقه ای از آن عشق در جیمیل من وجود دارد. وقتی دنبال آن ایمیل‌ها می‌گردم، احساس می‌کنم در زمان قدم گذاشته‌ام. من برنامه های قدیمی کارآموزی کالج را دیدم و رزومه قدیمی ام را به هم ریختم. کارت های الکترونیکی مسخره ای از دوستان دبیرستانی من وجود داشت. تلخ ترین ایمیل جدایی از اولین دلشکستگی واقعی من. یک نقشه کامل نبرد با دوستان برای شکست دادن Ticketmaster همیلتون بلیط ها چیزهای کوچکی که مرا به مکان دیگری در زندگی ام انتقال داد.
اکثر این ارتباطات در حال حاضر از طریق پیامک های متنی یا رسانه های اجتماعی انجام می شود، یک شبکه غیرمتمرکز ارتباطات که به معنای یکبار مصرف بیشتر است. جستجو در DM های شما به اندازه صندوق ورودی شما آسان نیست. اگر می‌خواهید به پیام‌های قدیمی‌تر دسترسی داشته باشید، Slack از شما می‌خواهد که هزینه پرداخت کنید. پیمایش در DM های TikTok من برای یافتن ویدیویی که یکی از دوستان فرستاده است خسته کننده است، اگر این اتفاق در یکی دو روز گذشته رخ نداده باشد. من اغلب هوس می کنم از چت هایی که می خواهم به خاطر بسپارم اسکرین شات بگیرم – فقط برای اینکه آنها در رول دوربین من گم شوند. توانایی Gmail برای بایگانی هنوز هم بی نظیر است.
از آنجایی که Gmail برای ارتباطات روزانه بسیار کند شد، ایمیل به کانال ارتباطی “رسمی” تبدیل شد – مکانی برای چیزهایی که به سوابق قابل جستجو و ملموس نیاز دارید. این سرگرمی را از بین برده است. من مجبور شدم یک آدرس ایمیل دکمه دار ایجاد کنم زیرا آدرس دبیرستانی من خیلی شرم آور بود. والدین جدید اغلب برای فرزندان تازه متولد شده خود ایمیل می فرستند، هم برای ایمن کردن آدرس و هم به عنوان نوعی کتاب دیجیتالی کودک.
جیمیل مانند یک پاسپورت برای اینترنت است
ما قطعاً تشخیص می دهیم که جیمیل تقریباً شبیه یک هویت است. براون می‌گوید: تقریباً مثل این است که نماینده شما در دنیای بیرون است. چگونه به تکامل هویت کمک می کنیم؟ [Gmail] کاربران در طول زمان؟ ما هنوز راه حلی نداریم، اما به آن فکر کرده ایم.»
جیمیل مانند یک پاسپورت برای اینترنت است. هر زمان که یک حساب کاربری جدید برای یک سایت یا سرویس ایجاد می کنم، به جیمیل من گره می خورد. اغلب، نام کاربری من نیز دو برابر می شود. جیمیل من بلیت من برای همه برنامه‌ها، مراقبت‌های بهداشتی، مالیات‌ها، حساب‌های بانکی من است – کل زندگی دیجیتال من. اگر از هر چیزی قفل شوم، به جیمیل خود می روم تا دوباره وارد آن شوم. شاید دیگر هیجان زده نباشم که جیمیل را باز کنم، اما رمز عبور جیمیل من همچنان مهمترین رمز در زندگی من است.
گاهی اوقات، 100 خبرنامه و ایمیل بازاریابی را از خواب بیدار می‌کنم و هوس می‌کنم همه آنها را بسوزانم – برای شروع تازه با یک صندوق ورودی آرام و ناشناس. اما واقعیت این است که چیزهای زیادی برای از دست دادن وجود دارد. من در 10 سال چهار بار نقل مکان کرده ام، اما ایمیل من ثابت مانده است. هر روز، من دوستی دارم که حساب کاربری خود را در شبکه های اجتماعی تخریب می کند، اما هیچ کس هرگز نمی ایستد تا اعلام کند که ایمیل را ترک می کند. (آیا Slack و TikTok حتی تا 20 سال دیگر اینجا خواهند بود؟) تصور می‌کنم سردرد ایجاد یک ایمیل جدید برای اجازه دادن به آن است. هر کس بدانند، و مردمی که از شکاف ها می افتند. شکی نیست که جیمیل دوام خواهد آورد. چیزی که من کمتر از آن مطمئن هستم این است که رابطه من با آن چگونه خواهد بود.
به نظر می‌رسد گوگل از این دوگانگی آگاه است و می‌گوید که می‌خواهد ایمیل‌ها را سخت‌تر کند – تا کمی از آن لذت اولیه را به صندوق ورودی بازگرداند.
هیچ کس هرگز نمی ایستد تا اعلام کند که ایمیل را ترک می کند
براون می‌گوید: «می‌خواهیم به لحظات لذت‌بخش متفاوتی فکر کنیم که همیشه با خود ایمیل مرتبط نیستند». “گاهی اوقات اینها کارهایی هستند که مجبور نبودید انجام دهید یا کارهایی که به شما کمک می کنند کاری را سریعتر انجام دهید.”
به عنوان مثال، اگر به یک همکار در مورد گرفتن قهوه ایمیل می‌زنید، شاید هوش مصنوعی جیمیل توصیه‌ای برای یک کافه محلی ظاهر می‌کند و آن را در تقویم Google شما قرار می‌دهد. برای من، این به نظر می رسد که جیمیل را به یک دستیار شخصی یا یک کتابدار دیجیتال برای زندگی خود تبدیل کنم. این هنوز نوعی مدیریت یک آرشیو بی پایان از زندگی من است، اما شاید الان ایمیل همین باشد. شاید ما نتوانیم صندوق ورودی را دوباره اختراع کنیم – فقط مدیریت آن را کمتر وحشتناک کنیم.