نوشته الیا کاولند
حمله وحشیانه حماس در 7 اکتبر جرقه نمایش فوق العاده ای از وحدت در اسرائیل را برانگیخت. صدها هزار نفر برای انجام وظیفه ذخیره حضور یافتند، دسته ای از داوطلبان بسیج شدند و خانواده ها از مهاجران به خانه های خود استقبال کردند.
اما با ادامه جنگ، شکاف‌ها شروع به خودنمایی می‌کنند. سیاست دوباره در دستور کار است. گفتگوها در مورد برکناری بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل دوباره مطرح شده است، اعتراضات موضعی آشکارا سیاسی اتخاذ کرده و تنش ها بین سکولارها و حریدیم ها در حال افزایش است. در حالی که ملت هنوز عمدتاً متحد است، اسرائیل باید برای ایجاد وحدت طولانی مدت و ریشه‌دار بیشتر تلاش کند.
شکاف بین اسرائیلی ها هرگز به اندازه سال منتهی به جنگ فعلی مشهود نبود. اعتراضات علیه دولت هر هفته برگزار می شد و اغلب با اعتراضات متقابل مواجه می شد. اسرائیلی‌های سکولار و مذهبی با درگیری‌های زشتی که در مراسم یوم کیپور در تل‌آویو رخ می‌دهد، برای قدرت رقابت می‌کنند. شکاف به قدری شدید بود که حتی صحبت از جنگ داخلی شد.
در حالی که دلیل فوری این انشعاب، اصلاحات قضایی پیشنهادی دولت بود، اما ریشه در شکاف ایدئولوژیکی عمیق‌تر داشت، یک اختلاف اساسی در مورد معنای اسرائیلی بودن.
پس از سال‌ها انتخابات مکرر، دولتی با ایدئولوژی مذهبی راست‌گرا و ارتدوکس در سال 2022 پیروز شد. تا آن زمان، اخلاق غالب اسرائیل عمدتاً سکولار و میانه‌رو بود. بنابراین، برای بسیاری، ظهور دولت فعلی، هسته اصلی هویت ملی اسرائیل را تهدید کرد.
در نتیجه، بخش فناوری پیشرفته تهدید به نقل مکان به ایالات متحده شد. ما اسراییل را سعادتمند کردیم، می گفت نمی گذاریم کشور ما را از ما بگیری. نیروهای ذخیره تهدید به استعفا کردند. ما این کشور را امن کردیم، گفتند نمی گذاریم آن را از ما بگیری.
بعد جنگ آمد و اولویت ها تغییر کرد. اسرائیل مورد حمله قرار گرفت و سیاست در عقب نشینی قرار گرفت. تئودور هرتزل یک بار گفت: «به نظر من یک ملت، گروهی تاریخی از مردان است که انسجام قابل تشخیصی دارند که توسط یک دشمن مشترک کنار هم قرار گرفته اند.» حق او ثابت شد.
به یک معنا، جنگ در بحبوحه مرگ، حس تولد دوباره را برای اسرائیل به ارمغان آورد. طبیعتاً با شروع آرام شدن تهدید ناشی از جنگ، این وحدت شروع به از بین رفتن می کند. اما شاید با افزودن ابعاد اضافی به ناسیونالیسم خود، بتوانیم آن را تقویت کنیم
اوراق قرضه ما
هنگامی که دولت اسرائیل تأسیس شد، به سرعت به ترکیبی از هویت‌های مختلف تبدیل شد که با وظیفه ایجاد پناهگاهی برای مردم یهود متحد شدند. این شامل همه از یهودیان کمونیست اشکنازی و حسیدی های اروپای شرقی تا یمنی های بی پول تبعیدی بود. تفاوت بین این گروه ها زیاد بود. حتی به یک زبان هم صحبت نمی کردند.
آنها از طریق مصالحه به توافقی ضعیف در مورد معنای اسرائیلی بودن دست یافتند. آنها در این مورد انتخاب کمی داشتند. ایجاد یک فرهنگ و هویت منسجم، تجملی بود که کشوری که در حال جنگ استقلال بود و موجودیت آن را تهدید می کرد، نمی توانست از پس آن بربیاید. آنها حتی نتوانستند در مورد قانون اساسی به توافق برسند.
این سازش ها به تهدید وجودی مدرن تقسیم داخلی و حتی جنگ تبدیل شد. جوامع به قوانین اجماعی، فرهنگ، ارزش های مشترک و ویژگی های ملی نیاز دارند. بدون آنها، کشورها در خطر سقوط هستند.
تعریف هرتزل از ملت بر اساس گرفتاری یهودیان در قرن 19 بود. ملت اسرائیل متفرق شد و با آزار و اذیت دائمی روبرو شد. طبیعتاً هرتزل این پریشانی را نیروی اولیه متحد کننده ملت می دانست.
اما دشمن به تنهایی دولت اسرائیل را ایجاد نکرد. این اعتقاد ایدئولوژیک و تعهد به بازسازی یک ملت در سرزمین اسرائیل بود که اسرائیل را به وجود آورد.
اکنون، در حالی که اسرائیل این بحران وحشتناک تنش های فزاینده را در داخل تجربه می کند و در عین حال از خود در برابر دشمنان مصمم دفاع می کند، فرصتی وجود دارد تا کاری را که بنیانگذاران ما آغاز کرده اند به پایان برسانیم و در نهایت هویت ملی خود را مستحکم کنیم.
این اولین بار نیست که این اتفاق می افتد. جنگ سابقه طولانی در شکل دادن به ملت ها دارد. برای مثال، جنگ جهانی دوم تأثیر شگرفی بر هویت ملی فرانسه داشت. فرانسه از کشوری که بین احزاب کمونیست، سوسیالیست، محافظه کار و مرتجع شکاف خورده بود، به یک جامعه اجماع و مناقشه تبدیل شد. تهدید دشمنان ما را وادار می کند که الزام تضمین بقای آینده خود را بپذیریم.
این جنگ نه تنها اسرائیل را متحد کرده است، بلکه اولویت های مردم آن را مشخص کرده است. برای بسیاری از ما، مسئولیت اجتماعی، فداکاری، نوع دوستی و پیوند با سرزمین، میراث و هویت یهودی ما یک بار دیگر واضح است. جنگ به جامعه اسرائیل آموخته است که دولت ما را بدیهی نگیرد و اگر ما از خود دفاع نکنیم، هیچ کس دیگری این کار را نخواهد کرد. اکنون می‌دانیم که جان و امنیت مردم ما بیش از هر چیز دیگری اهمیت دارد.
هویت ملی نیازی به جزم اندیشی، خالص یا محدود کننده نیست. می تواند از طریق بحث سالم تکامل یابد. اما باید اصول زیربنایی به وضوح تعریف شده باشد. در فردای جنگ، دولت ما از بازسازی و التیام گرفته تا تقویت امنیت کشور بحث زیادی برای بحث خواهد داشت. ما باید اطمینان حاصل کنیم که گفتگو در مورد تقویت هویت ملی و احساس وحدت اسرائیل بخشی از دستور کار است.
الیا کاولند یک متخصص روابط عمومی بریتانیایی-اسرائیلی است که در اورشلیم زندگی می کند. پس از کشتار 7 اکتبر، او فرصت های رسانه ای و کنفرانس های مطبوعاتی را برای خانواده های گروگان ها تسهیل می کرد و کمپین های رسانه ای را برای ابتکارات و سازمان های مرتبط با جنگ هماهنگ می کرد.